Eigenschappen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Farmacokinetiek bij kinderen

Geen informatie

Label dosisadvies Kinderformularium

Epilepsie, adjuvante therapie: on-label
Diureticum bij oedeem: on-label
Verlaging intraoculaire druk: Off-label
Verlaging intracraniele druk: Off-label


 

Toon SmPC tekst Toon SmPC tekst

Beschikbare toedieningsvormen/sterktes

Ongewenste hulpstoffen

• Let op de saccharose, in de drank, bij diabetes mellitus, vanwege het suikergehalte.

Overige info toediening/beschikbaarheid

Informatie over geneesmiddeltekorten

Doseringen

Epilepsie, adjuvante therapie
Oraal 1 maand tot 18 jaar [1] [2] 8 - 30 mg/kg/dag in 2 - 3 doses. Max: 1.500 mg/dag. Intraveneus 1 maand tot 18 jaar [1] [2] 8 - 30 mg/kg/dag in 2 - 3 doses. Max: 1.500 mg/dag. Parenterale toediening uitsluitend in geval van spoed

Verlaging intraoculaire druk
Oraal 1 maand tot 18 jaar [3] [4] [5] [6] [7] [8] 10 - 30 mg/kg/dag in 3 - 4 doses. Max: 1 g/dag.

Verlaging intracraniele druk
Oraal 1 maand tot 18 jaar [9] [10] Startdosering: 30 mg/kg/dag in 3 doses. Onderhoudsdosering: Eventueel ophogen tot maximaal 100 mg/kg/dag in 3 doses. Max: 1.500 mg/dag. Elektrolytenbalans monitoren en eventueel corrigeren met kalium en bicarbonaat. Dosering gebaseerd op cases.

Diureticum bij oedeem
Oraal 1 maand tot 18 jaar [2] 's Ochtends 5 mg/kg/dag in 1 dosis. Max: 375 mg/dag. Behandelduur: 2 dagen, vervolgens 1 dag rust. Dan herhalen van dit schema.

Nierfunctiestoornissen bij kinderen > 3 maanden

Aanpassingen als volgt:

GFR 50-80 ml/min/1.73 m2

Dosisaanpassing is niet nodig

GFR 30-50 ml/min/1.73 m2

50 % van normale keerdosis en interval tussen twee doseringen: 12 uur
Verder doseren op geleide van effect met een maximum van 2 dd 250 mg.

GFR 10-30 ml/min/1.73 m2

50 % van normale keerdosis en interval tussen twee doseringen: 12 uur
Verder doseren op geleide van effect met een maximum van 2 dd 250 mg.

GFR < 10 ml/min/1.73 m2

Een algemeen advies kan niet worden gegeven.

Bijwerkingen bij kinderen

Acidose, nier- en leverfunctiestoornissen, huidreacties, overgevoeligheidsreacties. Bij langdurig gebruik metabole acidose, nierstenen, beenmergdepressie.

Bijwerkingen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Soms (0,1-1%): anafylaxie. Beenmerg depressie, aplastische anemie, agranulocytose, leukopenie, trombocytopenie, trombocytopenische purpura, pancytopenie. Slechthorendheid en tinnitus. Melena. Abnormale leverfunctie. Huiduitslag, urticaria, erythema multiforme, Stevens-Johnsonsyndroom, toxische epidermale necrolyse. Kristalurie, nier- en ureterkolieken, hematurie, glucosurie, nierfalen. Metabole acidose, voorbijgaande hypokaliëmie, hyponatriëmie, hyperglykemie, hypoglykemie, osteomalacie.

Zelden (0,01%-0,1%): convulsies, slapte, verlammingsverschijnselen. Hepatitis, cholestatische icterus, fulminante levernecrose. Jeuk, fotosensibilisatie.

Verder zijn gemeld: hypotensie. Acute gegeneraliseerde exanthemateuze pustulose (AGEP). Duizeligheid, paresthesieën (voornamelijk tintelingen in de extremiteiten), verwardheid, prikkelbaarheid, opwinding, hoofdpijn, ataxie, sufheid, slaperigheid. Myopie, choroïdale effusie, choroïdale loslating. Misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, gewichtsverlies, smaakstoornis, dorst. Blozen. Vermoeidheid, koorts, malaise. Verminderd libido. Nierstenen, urinezuurretentie. Depressie. Niet-cardiogeen pulmonaal oedeem.

 

Meld bijwerkingen bij kinderen altijd bij Lareb

• Bij kinderen worden veel geneesmiddelen off-label gebruikt. Alle ervaringen zijn belangrijk om te melden om zo meer kennis te verzamelen en te delen
• Ook wanneer u niet zeker weet of de bijwerking echt door het geneesmiddel komt

Meld hier

Contra-indicatie algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

• chronisch niet-congestief gesloten-kamerhoekglaucoom; zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen;
• natrium- en kaliumdepletie;
• hyperchloremische acidose;
• ernstige nierfunctiestoornis;
• leveraandoening of ernstige leverfunctiestoornis; zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen;
• M. Addison;
• cor pulmonale;
• overgevoeligheid voor sulfonamiden.

Waarschuwingen en voorzorgen bij kinderen

Kruisovergevoeligheid bij sulfonamide-allergie kan optreden. Wees voorzichtig bij metabole acidose bij langdurig gebuik, bij ritmestoornissen en bij gebruik van digoxine of corticosteroiden.

Waarschuwingen en voorzorgen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Het bloedbeeld vóór en regelmatig tijdens de behandeling controleren vanwege de kans op bloedbeeldafwijkingen (acute hemolytische anemie, agranulocytose, aplastische anemie, thrombocytopenie en eosinofilie). Bij verandering van het bloedbeeld het gebruik staken.

Niet gebruiken bij een leveraandoening of ernstige leverfunctiestoornis (m.n. cirrose) vanwege een verhoogd risico op hepatische encefalopathie.

Er zijn zelden ernstige overgevoeligheidsreacties soms met fatale afloop, op sulfonamiden (incl. acetazolamide) gemeld zoals het Stevens-Johnsonsyndroom, toxische epidermale necrolyse en fulminante levernecrose. Overgevoeligheidsreacties kunnen terugkeren indien een sulfonamide of een derivaat daarvan opnieuw wordt toegediend, onafhankelijk van de toedieningswijze. Het optreden aan het begin van de behandeling van een gegeneraliseerd erytheem met koorts dat gepaard gaat met pustels kan een symptoom zijn van acute gegeneraliseerde exanthemateuze pustulose (AGEP). Laat patiënten elke ongewone huiduitslag melden; bij het optreden van overgevoeligheidsreacties of andere ernstige reacties de behandeling onmiddellijk staken.

Bij chronisch niet-congestief gesloten-kamerhoekglaucoom is langdurig gebruik gecontra-indiceerd. Er kan een organische afsluiting van de kamerhoek ontstaan, terwijl verergering van het glaucoom door een verlaagde intra-oculaire druk wordt gemaskeerd.

Controleer regelmatig serumelektrolyten. Acetazolamide kan verstoringen in de elektrolytenbalans veroorzaken, met inbegrip van hyponatriëmie, hypokaliëmie en metabole acidose. Wees voorzichtig bij patiënten die aan aandoeningen lijden die samenhangen met, of die aanleg vertonen tot verstoringen in de elektrolyten- of zuur/base balans, zoals patiënten met nierfunctiestoornissen of die lijden aan een verslechterde alveolaire ventilatie (pulmonale obstructie, emfyseem). Wees voorzichtig bij risico's voor hypokaliëmie zoals bij primair hyperaldosteronisme en het syndroom van Cushing.

Verhoging van de dosis heeft geen verhoogde diurese tot gevolg en kan aanleiding geven tot toename van bijwerkingen zoals slaperigheid en paresthesie.

Wees voorzichtig bij diabetes mellitus of een gestoorde glucosetolerantie. Zowel verhoging als verlaging van het glucosegehalte zijn gemeld.

Bij bergsporten kan snelle stijging (binnen 24 uur) van zeeniveau tot boven 3000 m en langer verblijf op deze hoogte, hoogteziekte veroorzaken. Boven 3000 m max. 500 m/overnachting stijgen. Breng na elke stijging van meer dan 500 m minstens twee nachten op dezelfde hoogte door. Volgens de reizigersadvisering Hoogteziekte van het LCR, preventief gebruik van acetazolamide overwegen bij een groot risico op hoogteziekte:

• na eerder doorgemaakte hoogteziekte op een vergelijkbare (of lagere) hoogte;
• bij stijgen > 600 m/dag boven 3000 m;
• bij stijgen van zeeniveau tot > 3500 m in één dag.

Bij een voorgeschiedenis van nierstenen voorzichtig zijn, vanwege het risico van versnelde niersteenvorming.

Suïcidale gedachten en suïcidaal gedrag zijn gemeld bij patiënten die behandeld zijn met anti-epileptica; het is onduidelijk of dit ook op kan treden bij gebruik van acetazolamide. Controleer patiënten op tekenen van suïcidaal gedrag.

Bij vermoeden van niet-cardiogeen pulmonaal oedeem, acetazolamide staken en ondersteunende behandeling geven. Ernstige gevallen van niet-cardiogeen pulmonaal oedeem zijn gemeld, ook na één gift acetazolamide. Het ontwikkelt zich doorgaans binnen minuten tot uren na inname, met symptomen zoals dyspneu, hypoxie en respiratoire insufficiëntie. Geef acetazolamide niet aan patiënten die na eerder gebruik niet-cardiogeen longoedeem ontwikkelden.

Choroïdale effusie/loslating is gemeld. De symptomen, waaronder acuut verminderde gezichtsscherpte en oculaire pijn, kunnen binnen enkele uren na aanvang van de behandeling met acetazolamide optreden. Bij een vermoeden van choroïdale effusie/loslating de behandeling zo snel mogelijk staken.

Dit middel kan invloed hebben op de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen. Raadpleeg ‘Rij Veilig met Medicijnen’ van het IVM.

Interacties Bron: KNMP/Informatorium Medicamentorum

Relevant:
Het risico op hypokaliëmie neemt toe bij gebruik van diuretica die de kaliumuitscheiding bevorderen.

Salicylaten (in analgetische of antireumatische doses) en acetazolamide kunnen elkaars toxiciteit versterken. De interactie kan zich langzaam en sluipend ontwikkelen.

Door alkalisering van de urine wordt de uitscheiding van kinidine vertraagd en de werking van methenamine tegengegaan.

Niet beoordeeld:
Door alkalisering van de urine kan de uitscheiding van bijvoorbeeld amfetaminen en efedrine worden vertraagd.
Het risico op osteomalacie neemt toe bij combinatie met fenytoïne, fenobarbital en primidon.

• ZINTUIGLIJKE ORGANEN
• MIDDELEN VOOR OOGHEELKUNDIG GEBRUIK

GLAUCOOMMIDDELEN EN MIOTICA

Deze pagina geeft een overzicht van geneesmiddelen uit dezelfde ATC groep. Let op: Dit betekent niet per definitie dat deze middelen onderling uitwisselbaar zijn.

PARASYMPATHICOMIMETICA
	Pilocarpine Pilocarpine Minims, Pilogel	S01EB01

KOOLZUURANHYDRASEREMMERS
	Dorzolamide Trusopt	S01EC03

BETA-BLOKKERS
	Timolol Timoptol-XE	S01ED01

PROSTAGLANDINE-ANALOGA
	Bimatoprost Lumigan	S01EE03
	Latanoprost Xalatan	S01EE01
	Travoprost Travatan	S01EE04

OVERIGE GLAUCOOMMIDDELEN
	Isosorbide	S01EX

Referenties

1. Katayama F, et al, Long-term effectiveness and side effects of acetazolamide as an adjunct to other anticonvulsants in the treatment of refractory epilepsies, Brain Dev, 2002, Apr;24(3), 150-4
2. Goldshield Pharmaceuticals Ltd., SPC Diamox (RVG 00644), www.cbg-meb.nl, Geraadpleegd 18 augustus 2010, http://db.cbg-meb.nl/IB-teksten/h00644.pdf
3. Sharan S, et al, The effect of oral acetazolamide on weight gain in children, Can J Ophthalmol, 2010 , Feb;45(1), 41-5
4. Sabri K, et al, The additive effect of topical dorzolamide and systemic acetazolamide in pediatric glaucoma, J AAPOS, 2006 , Oct;10(5), 464-8
5. Zierhut M, et al, Treatment of uveitic macular edema with acetazolamide, Doc Ophthalmol, 1999, 97(3-4), 409-13
6. Portellos M, et al, Topical versus oral carbonic anhydrase inhibitor therapy for pediatric glaucoma, J AAPOS, 1998, Feb;2(1), 43-7
7. Haas J. , Principles and problems of therapy in congenital glaucoma., Invest Ophthalmol., 1968, Apr;7(2), 140-6
8. Galin MA, et al, Acetazolamide and outflow facility, Arch Ophthalmol, 1966, Oct;76(4), 493-7
9. Carrion E, et al, Use of acetazolamide to decrease cerebrospinal fluid production in chronically ventilated patients with ventriculopleural shunts., Arch Dis Child., 2001, Jan;84(1), 68-71
10. Shinnar S, et al, Management of hydrocephalus in infancy: use of acetazolamide and furosemide to avoid cerebrospinal fluid shunts., J Pediatr, 1985, Jul;107(1), 31-7
11. ZorgInstituut Nederland, Farmacotherapeutisch Kompas (Eigenschappen, Contra-Indicaties, Bijwerkingen, Waarschuwingen en Voorzorgen), Geraadpleegd 9-11-2025
12. Informatorium Medicamentorum, Interacties, Geraadpleegd 9-11-2025

Wijzigingen

Therapeutic Drug Monitoring

Overdosering