Benzodiazepine, toegepast als anxiolyticum en als anti-epilepticum.
In een studie [Bun 1990] zijn de kinetische parameters van clobazam bij 414 kinderen en volwassenen onderzocht. De kinetische parameters zijn mogelijk beïnvloed door co-administratie van andere middelen.
Verdelingsvolume 194 l,
Klaring 10,17 l/uur,
t½ 16 uur en t½ metaboliet 15 uur.
Epilepsie:
< 6 jaar: Off-label
≥ 6 jaar: On-label
Febriele convulsies: Off-label
Kortdurende behandeling bij slapeloosheid: Off-label
Capsule 1 mg, 2,5 mg
Tablet 10mg, 20mg
Suspensie 1mg/ml, 5mg/ml
Minitablet 1 mg, 2,5 mg
Kortdurende behandeling van acute angst en plotselinge extreme slapeloosheid |
---|
Epilepsie |
---|
|
Koortsconvulsies |
---|
|
GFR ≥10 ml/min/1.73m2: aanpassing van de dosering is niet nodig.
GFR <10 ml/min/1.73m2: een algemeen advies kan niet worden gegeven.
Bij kinderen komen prikkelbaarheid, agressie, rusteloosheid, agitatie, abnormaal gedrag, wanen, nachtmerries, woede, hallucinaties, psychotische stoornis, zelfmoordgedachten en gedragsstoornissen vaker voor dan bij volwassenen. Slaperigheid, ataxie, sedatie, kwijlen. Met name bij hoge dosering, bij kinderen: paradoxale reacties zoals acute opwinding en verandering van de psychische toestand. In een case report wordt de paradoxale reactie absence status epilepticus omschreven [Samanta, Willis, and Sharp 2014]. Tevens is een geval van oedeem ontwikkeling gerapporteerd [Incecik and Ozcanyuz 2018]
Zeer vaak (≥ 10%): somnolentie, vermoeidheid.
Vaak (1-10%): rusteloosheid, prikkelbaarheid, agitatie en agressie, depressie, rusteloosheid. Tolerantie. Duizeligheid, hoofdpijn, concentratiestoornis, tremor, ataxie, dysartrie. droge mond, misselijkheid, verminderde eetlust (vooral bij hoge doses en langdurig gebruik), obstipatie.
Soms (0,1-1%): angst, waan, nachtmerrie en abnormaal gedrag, verwarde toestand, emotionele armoede, libidoverlies. (Anterograde) amnesie. Gewichtstoename (vooral bij hoge doseringen en langdurig gebruik). (Reversibele) diplopie (vooral bij hoge doseringen en langdurig gebruik). Huiduitslag. Neiging tot vallen.
Verder zijn gemeld: woede, hallucinaties, psychotische stoornis en suïcidaal gedrag, afhankelijkheid, slaapstoornis, traagheid. Veranderd bewustzijn, cognitieve aandoening, loopstoornis. Toegenomen eetlust (vooral bij hoge doseringen en langdurig gebruik). (Reversibele) nystagmus (vooral bij hoge doseringen en langdurig gebruik). Onderdrukte ademhaling en respiratoir falen (vooral bij hoge doseringen bij patiënten met gestoorde ademhalingsfunctie en hersenletsel). Dysfagie, braken, diarree. Urticaria. Spierzwakte, spierspasmen. Hypothermie. Stevens-Johnsonsyndroom, erythema multiforme, toxische epidermale necrolyse.
Meld bijwerkingen bij kinderen altijd bij Lareb
Langdurige behandeling niet abrupt staken, maar dosis geleidelijk afbouwen om onthoudingsverschijnselen en rebound-effecten te voorkomen.
Effectiviteit en bijwerkingen gecorreleerd aan CYP2C19 activiteit: N-clobazam concentratie stijgt bij poor metabolizers.
Indien clobazam wordt gebruikt als anti-epilepticum, dient de dosering nauwkeurig te worden vastgesteld (onder andere met serumspiegelbepaling en EEG) aangezien interactie met andere anti-epileptica mogelijk is.
Controles: Bij langdurig gebruik de nier- en leverfunctie regelmatig controleren.
Sedatie: Ouderen zijn gevoeliger voor de sedatieve effecten van benzodiazepinen, bovendien is bij hen het gevaar van cumulatie groter. Vooral bij ouderen, bij hoge dosering en bij bestaande ademhalingsfunctiestoornissen of hersenletsel kan na langdurig gebruik in zeldzame gevallen bewustzijnsvermindering, soms met ademhalingsstoornis optreden. Ouderen hebben als gevolg van de sederende effecten meer kans op vallen.
Ademhalingsdepressie: Bij chronische of acute respiratoire insufficiëntie de respiratoire functie controleren en lager doseren wegens de kans op ademhalingsdepressie.
Suïciderisico: Sommige epidemiologische studies suggereren een verhoogde incidentie van suïcidaal gedrag bij patiënten met en zonder depressie die behandeld worden met benzodiazepinen. Een causaal verband is niet vastgesteld.
Tolerantie: Na herhaald gebruik gedurende enkele weken kan tolerantie voor de hypnotische werking optreden. Ook is tolerantie voor het anti-epileptisch effect waargenomen; dosisverhoging of overgaan op intermitterend doseren kan dan van nut zijn.
Afhankelijkheid: Bij langdurig gebruik kan afhankelijkheid optreden; daarom het gebruik bij voorkeur beperken. Wees terughoudend bij alcohol- en/of drugsmisbruik in de anamnese.
Onthouding en rebound: Om mogelijke onthoudings- en/of rebound-verschijnselen te voorkomen dient men bij staken van de behandeling en bij overschakeling van een lang- op een kortwerkend benzodiazepine het oorspronkelijke middel af te bouwen in de loop van enkele weken.
Dit middel kan invloed hebben op de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen. Raadpleeg ‘Rij Veilig met Medicijnen’ van het IVM.
Relevant:
Toename clobazam en N-desmethylclobazam: de concentratie stijgt door cannabidiol, cannabis, etravirine en stiripentol.
Niet beoordeeld:
De concentratie van fenytoïne en valproïnezuur kan stijgen.
Opioïden kunnen het sederend effect en ademhalingsdepressie versterken.
De AUC en Cmax van dextromethorfan stijgen met ong. 90% resp. ong. 59%.
De sedatieve werking van alcohol en andere centraal-depressieve stoffen kan worden versterkt; bij combinatie met alcohol kan de biologische beschikbaarheid met ong. 50% toenemen.
Deze pagina geeft een overzicht van geneesmiddelen uit dezelfde ATC groep. Let op: Dit betekent niet per definitie dat deze middelen onderling uitwisselbaar zijn.
BENZODIAZEPINEDERIVATEN | ||
---|---|---|
N05BA12 | ||
Stesolid rectiole
|
N05BA01 | |
Temesta
|
N05BA06 | |
Seresta
|
N05BA04 |
DIFENYLMETHAANDERIVATEN | ||
---|---|---|
N05BB01 |
AZASPIRODECAANDIONDERIVATEN | ||
---|---|---|
N05BE01 |